“Je wordt wel dun zeg, ben je afgevallen?” Het is een week of vier geleden dat ik mijn moeder voor het laatst zag en dit is het eerstedat ze vraagt als ze mij ziet. Het irriteertme een beetje, een vriendin vroeg het laatst ook al. Ik reageernogal snibbig: “Nee hoezo? Ik eet gewoon normaal hoor.” Het voelt soms alsof ik moet blijven bewijzen dat ik geen eetstoornis meer heb, terwijl dat al jaren zo is. Alsof ik nog steeds niet helemaal te vertrouwen ben.
Toch blijft de opmerking hangen. ‘s Avonds sta ik in mijn ondergoed voor de spiegel en ik kijk nog eens goed naar mijzelf. Hoeveel ik weeg is mij een raadsel, ik heb al jaren niet meer op de weegschaal gestaan. Na een paar rondjes te hebben gedraaid, begin ik meaf te vragen of mijn moeder en die vriendinmisschien toch gelijk hebben. Ik zie er ongezonder uit dan een tijdje terug en ik lijk inderdaad wel wat afgevallen te zijn. Dat wil ik helemaal niet.Starend naarmezelf in de spiegel zie ik opeens hoe moe ik eruit zie. Ik wil geen grauwe huid, wallen en ingevallen gezicht.
In bed denk ik terug aan de afgelopen periode. Ik heb écht normaal gegeten. Geen gekke dingen, geen overgeslagen maaltijden; echt niet! En toch.. Ik realiseerme dat er ook veel is gebeurd. Ik ben begonnen met therapie en dat valt me zwaar. Ik heb spanning met mijn huisgenoot en voel me thuis niet op mijn gemak. Stage is intensief en ik heb het gevoel dat ik veel moet bewijzen, dat ik het niet goed genoeg doe. Eigenlijk ben ik constant moe. Daarbij is het nog geen half jaar geleden dat mijn vader overleed. Opeens herinner ikme dat ik dit eerder heb gehad; in periodes van veel (emotionele) stress val ik soms af zonder dat ik daar erg in heb…
Afvallen door stress
Er zijn verschillende lichamelijke reacties op stress die ertoe kunnen lijden dat je afvalt zonder dat je dat wilt. De eerste is de aanmaak van de stresshormonen cortisol en adrenaline. Deze hormonen zorgen ervoor dat je hartslag verhoogt en je ademhaling en stofwisseling versnellen. Hierdoor verbrand je op een dag meer dan je zonder stress zou verbranden.
Sommige mensen krijgen trek wanneer ze gestrestzijn, andere ervaren juist minder tot geen eetlust. Als je in de laatste categorie valt, krijg je niet meer vanzelf een hongergevoel wanneer je lichaam eten nodig heeft en kan het zijn dat je vergeet te eten. Zeker wanneer de stress die je ervaart te maken heeft met drukte in je leven.
Het bovenstaande is op mij allemaal van toepassing. Hoewel het voor sommige mensen misschien erg mooi in de oren klinkt, ervaar ik het helemaal niet als prettig. Stress kost energie. Veel energie. Daarbij zorgt het voor een lagere weerstand. Wanneer ik daarbij onbewust ook nog eens meer verbrand dan ik binnen krijg, word ik sneller ziek. In dit soort periodes heb ik vaak last van keelpijn en buikpijn. Daarbij ben ik ook nog eens ontzettend snel moe. Door de vermoeidheid kan ik de stress zowel fysiek als emotioneel een stuk minder goed aan. Aan het einde van een dag ben ik volledig gesloopt, terwijl ik dan eigenlijk nog best iets gezelligs zou willen doen met vrienden. Hier lijdt mijn sociale leven onder. Daarnaast ben ik veel sneller verdrietig en kan ik de dingen die mij op dat moment stress geven veel minder goed relativeren en raak ik sneller in paniek.
Alle zeilen bijzetten
Inmiddels ben ikme bewust van het grapje dat mijn lichaam metme uithaalt wanneer ik stress ervaar. Ik wil niet afvallen. Ik wil er niet moe uitzien. Ik wil niet ziek worden en ik wil al helemaal niet nog minder emotioneelstabiel zijn dan ik in stressvolle periodes al ben. Ik wil me sterk en gezond voelen en om dat te bereiken zet ik alle zeilen bij.
♥ Genoeg etenIn de eerste plaats zorg ik ervoor dat ik op alle eetmomenten iets eet. Trek of geen trek; er gaat hoe dan ook iets naar binnen. Door mijn eetstoornis-verleden weet ik alsgeen ander hoe een normaal en gezond eetpatroon eruit ziet en dit helpt me om dit ook aan te houden. “Ieder nadeel heeft z’n voordeel”, zullen we maar zeggen. Soms is het lastig om met een steen in mijn maag en een brok in mijn keel drie of vier goed besmeerde boterhammen weg te werken, maar negen van de tien keer voel ik me daarna toch beter.
♥ Vloeibaar/makkelijk eten Als het écht niet lukt om genoeg binnen te krijgen, of als ik merk dat mijn lichaam ondanks de normale hoeveelheid voedsel nog steeds meer nodig heeft, koop ik soms Nutri-drink of vergelijkbare vloeibare maaltijden. Deze eet/drink ik dan naast mijn normale eetmoment. Ook eet of drink ik soms andere dingen als extra toevoeging op mijn normale eetpatroon. Bijvoorbeeld soep, smoothies of iets andersdat makkelijk weg te krijgen is.
♥ Lekker eten Door het gebrek aan eetlust of door vermoeidheid en drukte in stressvolle periodes heb ik vaak minder zin om te koken of uitgebreid eten klaar te maken. Om deze reden geef ik dan vaak iets meer uit aan bestel-maaltijden. Daarbij lukt het eten vaak ook beter wanneer ik dingen eet die ik heel lekker vind of waar ik echt zin in heb. Soms zijn dat minder gezonde dingen, of dingen die iets duurder zijn, maar dat heb ik er op dat moment wel voor over. Als geld een dingetje is, dan regel ik het zo dat ik wat vaker voorme laat koken. Bijvoorbeeld door naar mijn moeder te gaan of samen met vrienden te eten.
Stress verminderen
Door met goede voeding goed voor jezelf te zorgen kun je in stressvolle periodes een boel bereiken, maar de andere kant op werkt het natuurlijk ook. Het zou natuurlijk nog fijner zijn als je de stress vóór kunt zijn. Genoeg rusten en slapen, kijken of je bepaalde afspraken kunt afzeggen of juist net iets meer fijne dingen inplannen naast alle dingen die ‘moeten’, kan allemaal helpen om stress te voorkomen of verminderen. Zorg goed voor jezelf, juist in stressvolle periodes heb je dat extra hard nodig.
Hoe zorg jij voor je lichaam als je stress hebt?
